مجله رشد آموزش ریاضی شماره ۱۲۷. پاییز ۹۶ - ادای احترام به مریم میرزاخانی؛ نابغه ریاضی جهان

این ویژه‌نامه، حقیقتاً ویژه است! 
تا به‌حال شاهد نبوده و تقریباً نشنیده‌ام که جمع کثیری از بزرگان جهان، برای ابراز قدرشناسی خود نسبت به کسی که شاید نمی‌شناختندش، از هم سبقت بگیرند! منظورم در ایران نیست که چنین بود! منظورم در سطح جهان است. مریم میرزاخانی را نمی‌توانم «پروفسور» یا «دکتر» خطاب کنم، زیرا این دو لقب، وقتی پیشوند نامش قرار می‌گیرند، اعتبار می‌یابند! یعنی نابغه بی‌نظیر جهان ریاضی و کسی که طلسم عدم توانایی زنان را در صعود به بالاترین قله‌های ریاضی باطل نمود، «مریم میرزاخانی» بود، نه کم و نه بیش! شاید تمثیل زیبای استاد شفیعی کدکنی که «شیشه عطری سربسته شکست، همگان بو بردند که چه چیزی را، دادند از دست».
در کمتر از ۴۸ ساعت پس از پرکشیدن مریم عزیزمان، به غیر از بیانیه‌های مراجع و سازمان‌های رسمی و علمیِ جهان، ده‌ها و ده‌ها ستون معروف‌ترین روزنامه‌ها و نشریات جهان نیز راجع به مریم میرزاخانی نوشتند و نوشتند. نه تنها راجع به نبوغ ریاضی وی؛ بلکه راجع به انسانیتش، سیر ریاضی‌دان شدنش، نویسندگی‌اش، تلفیق هنر و تمام شاخه‌های ریاضی با یکدیگر، پیشینه‌اش، خانواده‌اش، سیر و سلوکش، تواضعش، و در یک کلام، «ویژه» بودنش! بدین سبب، مدیر مسئول محترم مجلات رشد و همکارانشان، با وجود وقت بسیار کمی که داشتیم، همه جور مساعدتی کردند تا این ویژه‌نامه به موقع تهیه و چاپ شود. از همه ممنونیم.
با این وجود، از تمام پرورش‌دهندگان، معلمان، استادان، همکلاسی‌ها، دوستان و دوستداران وی که در کم‌ترین زمان، هر یک با حال و هوای خاص خود، برایش چیزی برآمده از دل نوشتند، پوزش می‌خواهیم که به دلیل کثرت مطالب، امکان نوشتن عنوان مطالب و نام تهیه‌کنندگانشان را نداشتیم. بدین سبب، با تأسی به مریم همیشه زنده، راه برون رفتی، البته با بظاعت محدودمان، یافتیم! این که نام هیچ کس را در صفحه عنوان ننویسیم.