ـ چرا رنجم می دهی؟ ـ چون دوستت دارم. ـ نه دوستم نداری. وقتی کسی را دوست داریم، خوشیش را می خواهیم نه رنجش را. ـ وقتی کسی را دوست داریم، تنها یک چیز را می خواهیم، عشق را، حتی به قیمت رنج. ـ پس، تو به عمد مرا رنج می دهی؟ ـ بله، برای این که از عشقت مطمئن بشوم. در فلسفه ی بارون جایی برای اینگونه استدلال ها نبود. ـ رنج یک چیز منفی است. ـ باید همیشه با رنج و درد مبارزه کرد. ـ هیچ چیز جلودار عشق نیست. ـ چیزهایی هست که من هرگز نیم توانم بپذیرم. *از متن کتاب *