داریوش بزرگ
نوشته امیر حسین خنجی
راوی امیر اردلان داودی
داریوش بزرگ را میتوان به جرات یکی از نوابغ هوشمند و شایسته برای قدرت و زمامداری کشور بزرگ و پرافتخار ایران زمین نامید .وی در سال ۵۲۲ پیش از میلاد بر اریکه شاهنشاهی نیمی از آسیا نشست و در سال ۴۸۶ پیش از میلاد چشم از جهان فرو بست و ایرانی را برای ما به ارث گذاشت که درجهان بی سابقه بود .
او یکی از سرداران نامی ارتش کامبوجیه فرزند کورش بزرگ بود . پس از درگذشت کمبوجیه داریوش بزرگ بر ضد بریای دروغین که خود را فرزند کورش معرفی کرده بود قیام کرد و سلطنت را از وی بازستاند . داریوش با همکاری شش سردار برجسته از ارتش کمبوجیه بر ضد شاه دروغین قیام کردند و وی را از مقام شاهی برکنار کردند.
از اقدامات داریوش بزرگ قراردادن مصر به عنوان یکی از ولایات ایران بود . این اقدام برابر با ۴ ژوئیه سال ۴۸۹ پیش از میلاد صورت گرفت . وی قلمرو امپراتوری ایران را به ۳۰ ایالت تقسیم شود و هر ایالت را ساتراپی (واژه ای مادی است) نامید و دستور داد که با تاسیس پستخانه ارتباط مردم این ایالتها با هم تامین شود و داد وستد با پول انجام شود (سکه هایی که ضرب کرده بود) .
زمان ۴۰ دقیقه
بررسی
گزارش شده
تایید شده
رد شده
